VISITA DE DISCAMINO

Hoxe, 25 de xaneiro de 2017, contamos coa presenza de Javier Pitillas e o seu equipo de Discamino: Anita, Javier, David e Gerardo. Tamén viñan apoiados de Estrella (nai de David) e Silvia (traballadora de ASPAVI).

Comezou Javier Pitillas explicando como se formou e qué é Discamino e a asociación ASPAVI de onde pertencen moitos deles.  Foi moi interesante compartir a experiencia e coñecer a xente incrible que ainda que non poden oler nin oír poden sentir e disfrutar do seu “Camino de los sentidos”.

Gerardo foi o invertor de Discamino. Naceu o 11 de abril de 1978, ten 38 anos  e é sordocego. A frase que o defíne é: “vexo pouco, escoito pouco e falo moito”. O que máis lle gusta é o deporte e a música. Cando a súa nai estaba embarazada tivo a rubeola o que desencadenou nunha sordoceguera. Fai xa 8 anos comezou a aventura de facer o camiño de Santiago. Ao chegar a Santiago Gerardo pronunciou a frase que fixo que Discamiño se puxera en marcha por moitos anos máis: “Busca máis xente coma mín para facer o camiño durante moitos anos”. E así foi como naceu un marabilloso proxecto onde se foron engadindo moitas persoas excepcionais:

Anita ten 42 anos e David 39  e ambos  teñen parálise cerebral. Non poden falar polo que comunícase cun sistema alternativo de comunicación. Ensináronnos como as novas tecnoloxías serven para dar axuda a persoas coma eles e puidemos escoitalos a través das súas tablets.  Javi é outro dos compoñentes e ainda que pode falar faino de forma lenta e imprecisa pero escoitar a súa experiencia foi fantástico.

Das diferentes historias podemos apreciar que “ningún se rinde ante nada e ante ninguén e todos chegan a conseguir as súas metas” esperemos que por moitos anos máis!!!!

Foi un pracer estar hoxe con vós!! Ata a próxima!!

Alumnos de 6ºB

Nós gozamos da súa visita. Agora ti podes gozar e coñecelos grazas á entrevista que lle fixemos para Radio Vilameán!!

POEMA PARA DISCAMINO

Gústalles o deporte,

gústalles loitar,

sempre subir

e nunca baixar.

O camiño dos sentidos

lograron comezar

e así unha gran batalla

poder por fin gañar.

As pedras do camiño

lograron apartar

cando nós só

poderíamos rodear.

Xente increíble

que aprendeu a loitar

sempre adiante

non mires atrás.

Alumnos de 6ºB